Artyści, Wszystkie artykuły, Żyjący

Kazik Staszewski

kazik

Kazimierz Piotr Staszewski (ur. 12 marca 1963 w Warszawie) – polski muzyk, wokalista, saksofonista, autor tekstów i aranżer. Jest członkiem zespołów Kult, KNŻ i El Doopa. Prowadzi również działalność solową. Kazik Staszewski jest synem Krystyny i Stanisława Staszewskich oraz wnukiem Kazimierza Staszewskiego. Wychowały go babcia i matka, gdyż ojciec wyjechał do Francji, gdy Kazik miał 4 lata. Po ukończeniu liceum im. Reja podjął studia w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego, ale ich nie ukończył.
Od 1984 r. żonaty z Anną Staszewską, z którą ma dwóch synów, Kazimierza i Jana. W 2008 i 2013 został dziadkiem, ma dwie wnuczki. Od kilku lat ma mieszkanie na Teneryfie, gdzie przebywa kilka tygodni każdego roku. Na stałe mieszka w Polsce.
W 2011 roku w wyniku nieporozumień dotyczacych reklam internetowych pomiędzy bliskim znajomym twórcy a nim samym z jego prawnikiem został zlikwidowany prowadzony przez tego znajomego serwis internetowy poświęcony twórczości Kazika.
Pierwszym zespołem, w którym występował, był Poland, założony przez Roberta Schmidta i działający w latach 1979-1980. Nagrał z nim m.in. utwory „Młodzi Warszawiacy” oraz „Wojny”. W 1981 roku założył zespół Novelty Poland. W 1982 roku założył zespół Kult. W 1991 roku rozpoczął karierę solową w zespole Kazik Na Żywo.
Pierwszym solowym albumem było Spalam się z przebojami „Dziewczyny”, „Piosenka trepa”, „Spalam się” czy rozsławioną „Jeszcze Polska” w której senator z ramienia ZChN Jan Szafraniec doszukał się paszkwilu na hymn Polski i oddał sprawę do sądu. Sprawę umorzono. Rozgłos zyskała też wydana na następnym albumie Spalaj się! piosenka „100 000 000” z refrenem Wałęsa dawaj nasze sto milionów!. Utwór ten wykonany został wcześniej na festiwalu w Sopocie i odnosił się do niespełnionej obietnicy przedwyborczej.
W 1995 ukazało się Oddalenie, nagrane w domowym studiu. Na płycie znalazła się piosenka „Łysy jedzie do Moskwy”, odnosząca się do wyjazdu ówczesnego premiera Józefa Oleksego do Moskwy podczas rosyjskiej agresji zbrojnej na Czeczenię. Największym sukcesem cieszył się album 12 groszy nagrany w 1997 z wielkim przebojem „12 groszy”. Na płycie znalazły się także utwory napisane przez Kazika do filmu Sztos.
W 1998 roku dołączył do zespołu El Doopa. W 2000 ukazała się Melassa z przebojami „4 pokoje” nagranym w duecie z Edytą Bartosiewicz i „Mars napada” oraz „Gdybym wiedział to, co wiem”. Kazik nagrał także trzy albumy zawierające własne interpretacje utworów Kurta Weilla i Nicka Cave’a (Melodie Kurta Weill’a i coś ponadto – 2001), Toma Waitsa (Piosenki Toma Waitsa – 2003) (teksty przetłumaczone przez Romana Kołakowskiego) oraz Silnej Grupy Pod Wezwaniem (Silny Kazik Pod Wezwaniem – premiera 1.12.2008 r.)
W roku 2004 ukazał się album Czterdziesty Pierwszy z piosenką „Polska płonie”, a rok później Los się musi odmienić (część piosenek pochodziła ze ścieżki dźwiękowej filmu Rozdroże Cafe, w którym Kazik zagrał epizodyczną rolę). Staszewski nagrał także muzykę do filmów PitBull, Szaleńcy, Balladę o Janku Wiśniewskim do filmu Czarny czwartek, Yuma, oraz z zespołem Kult Czarne Słońca do filmu o tym samym tytule, a także Oczy niebieskie. W latach 2005–2009 był wokalistą zespołu Buldog.
Kazik otrzymał wiele nagród (m.in. Paszport Polityki, Fryderyki, Machinery, nagrodę MTV), które jednak rzadko odbierał. O Kaziku i Kulcie opowiada książka Leszka Gnoińskiego Kult Kazika. W maju 2008 roku ukazał się zbiór felietonów Kazika pt. „Niepiosenki”.

Zwykły wpis