Katarzyna Nosowska

Katarzyna Nosowska (ur. 30 sierpnia 1971 roku w Szczecinie) – wokalistka znana z zespołu Hey oraz dokonań solowych, autorka tekstów. Pierwszym zespołem, w którym śpiewała, były Szklane Pomarańcze. Później udzielała się w grupach Włochaty, Kafel, Dum-Dum, No Way Out, Vivid. Nagrywała też chórki dla Pidżamy Porno i Aliansu. W 1993 nagrała EPkę Ku przyszłości z zespołem Dezerter. Gościnnie występowała na płytach wielu wykonawców, m.in. Świetlików, Ścianki, Voo Voo (Nim stanie się tak… z albumu Flota zjednoczonych sił), Piotra Banacha, Pidżamy Porno czy Dezertera. Znana jest przede wszystkim z działalności w rockowym zespole Hey i z albumów z muzyką elektroniczną wydanych pod własnym nazwiskiem.
22 maja 1996 w Warszawie urodziła syna Mikołaja.
Laureatka wielu nagród, m.in. Paszportu Polityki w 1993 roku i dwudziestu jeden Fryderyków (w tym dziesięciu z zespołem Hey).
W 2001 roku wzięła udział w projekcie Yugoton. Zaśpiewała tam piosenki: Gdy miasto śpi, To była sobota i Rzadko widuję cię z dziewczętami (duet z Pawłem Kukizem). W tym samym roku zaśpiewała na płycie Michała Żebrowskiego Lubię, kiedy kobieta piosenki: Przywitanie, Między nami nic nie było, Mów do mnie jeszcze.
Do tej pory wydała sześć albumów solowych: puk.puk 1996, Milena 1998, Sushi 2000, UniSexBlues 2007, Osiecka 2008 (z piosenkami Agnieszki Osieckiej) i 8 2011,.
W 2009 roku wystąpiła gościnnie na płycie Kalambury zespołu Pustki, gdzie zaśpiewała dwie piosenki zatytułowane Wiedza i Notes. W lutym 2010 wzięła też udział w nagraniu koncertowego DVD Pustek z serii Najmniejszy koncert świata, które ukazało się 29 października 2010 roku.
W lutym 2010 roku Nosowska wraz z Pawłem Krawczykiem uzyskała nominację do nagrody polskiego przemysłu fonograficznego Fryderyk w kategorii: kompozytor roku, a w maju została okrzyknięta najlepszą polską wokalistką przez magazyn Machina.
22 lutego 2012 roku wokalistka uzyskała sześć nominacji do nagród Fryderyki 2012 w kategoriach: Wokalistka roku, Autor roku, Piosenka roku (za „Nomada”), Album roku muzyka alternatywna, Produkcja muzyczna roku oraz Najlepsza oprawa graficzna albumu.
10 maja 2012 Katarzyna Nosowska została mianowana nową dyrektor artystyczną projektu Męskie Granie. Tego samego dnia ujawniono singel promujący projekt, zatytułowany „Ognia!”, który wokalistka wykonała wraz z Markiem Dyjakiem.
6 lipca 2012 roku wystąpiła po raz pierwszy na odbywającym się w Gdyni Open’er Festival.
Publikowała także felietony w miesięcznikach Filipinka, Muza, Zwierciadło. W stacji radiowej Roxy FM prowadziła autorską audycję „Tranzytem do niebytu”.
Jest członkiem Akademii Fonograficznej ZPAV.
W 2013 roku została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi.

Kazik Staszewski

Kazimierz Piotr Staszewski (ur. 12 marca 1963 w Warszawie) – polski muzyk, wokalista, saksofonista, autor tekstów i aranżer. Jest członkiem zespołów Kult, KNŻ i El Doopa. Prowadzi również działalność solową. Kazik Staszewski jest synem Krystyny i Stanisława Staszewskich oraz wnukiem Kazimierza Staszewskiego. Wychowały go babcia i matka, gdyż ojciec wyjechał do Francji, gdy Kazik miał 4 lata. Po ukończeniu liceum im. Reja podjął studia w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego, ale ich nie ukończył.
Od 1984 r. żonaty z Anną Staszewską, z którą ma dwóch synów, Kazimierza i Jana. W 2008 i 2013 został dziadkiem, ma dwie wnuczki. Od kilku lat ma mieszkanie na Teneryfie, gdzie przebywa kilka tygodni każdego roku. Na stałe mieszka w Polsce.
W 2011 roku w wyniku nieporozumień dotyczacych reklam internetowych pomiędzy bliskim znajomym twórcy a nim samym z jego prawnikiem został zlikwidowany prowadzony przez tego znajomego serwis internetowy poświęcony twórczości Kazika.
Pierwszym zespołem, w którym występował, był Poland, założony przez Roberta Schmidta i działający w latach 1979-1980. Nagrał z nim m.in. utwory „Młodzi Warszawiacy” oraz „Wojny”. W 1981 roku założył zespół Novelty Poland. W 1982 roku założył zespół Kult. W 1991 roku rozpoczął karierę solową w zespole Kazik Na Żywo.
Pierwszym solowym albumem było Spalam się z przebojami „Dziewczyny”, „Piosenka trepa”, „Spalam się” czy rozsławioną „Jeszcze Polska” w której senator z ramienia ZChN Jan Szafraniec doszukał się paszkwilu na hymn Polski i oddał sprawę do sądu. Sprawę umorzono. Rozgłos zyskała też wydana na następnym albumie Spalaj się! piosenka „100 000 000” z refrenem Wałęsa dawaj nasze sto milionów!. Utwór ten wykonany został wcześniej na festiwalu w Sopocie i odnosił się do niespełnionej obietnicy przedwyborczej.
W 1995 ukazało się Oddalenie, nagrane w domowym studiu. Na płycie znalazła się piosenka „Łysy jedzie do Moskwy”, odnosząca się do wyjazdu ówczesnego premiera Józefa Oleksego do Moskwy podczas rosyjskiej agresji zbrojnej na Czeczenię. Największym sukcesem cieszył się album 12 groszy nagrany w 1997 z wielkim przebojem „12 groszy”. Na płycie znalazły się także utwory napisane przez Kazika do filmu Sztos.
W 1998 roku dołączył do zespołu El Doopa. W 2000 ukazała się Melassa z przebojami „4 pokoje” nagranym w duecie z Edytą Bartosiewicz i „Mars napada” oraz „Gdybym wiedział to, co wiem”. Kazik nagrał także trzy albumy zawierające własne interpretacje utworów Kurta Weilla i Nicka Cave’a (Melodie Kurta Weill’a i coś ponadto – 2001), Toma Waitsa (Piosenki Toma Waitsa – 2003) (teksty przetłumaczone przez Romana Kołakowskiego) oraz Silnej Grupy Pod Wezwaniem (Silny Kazik Pod Wezwaniem – premiera 1.12.2008 r.)
W roku 2004 ukazał się album Czterdziesty Pierwszy z piosenką „Polska płonie”, a rok później Los się musi odmienić (część piosenek pochodziła ze ścieżki dźwiękowej filmu Rozdroże Cafe, w którym Kazik zagrał epizodyczną rolę). Staszewski nagrał także muzykę do filmów PitBull, Szaleńcy, Balladę o Janku Wiśniewskim do filmu Czarny czwartek, Yuma, oraz z zespołem Kult Czarne Słońca do filmu o tym samym tytule, a także Oczy niebieskie. W latach 2005–2009 był wokalistą zespołu Buldog.
Kazik otrzymał wiele nagród (m.in. Paszport Polityki, Fryderyki, Machinery, nagrodę MTV), które jednak rzadko odbierał. O Kaziku i Kulcie opowiada książka Leszka Gnoińskiego Kult Kazika. W maju 2008 roku ukazał się zbiór felietonów Kazika pt. „Niepiosenki”.

Thom Yorke

Thomas Edward Yorke (ur. 7 października 1968 w Wellingborough, Northamptonshire, Anglia) – wokalista i lider brytyjskiego zespołu Radiohead. Autor tekstów, w zespole gra na gitarze, perkusji i pianinie.
Współpracował z wieloma innymi artystami przy nagrywaniu ich płyt (Björk, PJ Harvey, Tom Jones, James Lavelle, Beck, Unkle, DJ Shadow, Burial). Thom gra głównie na gitarze elektrycznej i akustycznej oraz fortepianie. Podczas nagrywania Kid A i Amnesiac artysta próbował swoich sił na gitarze basowej oraz z perkusją.
10 lipca 2006 ukazała się solowa płyta Thoma – The Eraser, która wyróżnia się silnymi wpływami muzyki elektronicznej. Projekt ten kontynuuje nadal – wraz z m.in. Flea z Red Hot Chili Peppers oraz Nigelem Godrichem wystąpił w Echoplex w Stanach Zjednoczonych 2 października 2009 roku. Zaprezentował wtedy również swoje nowe utwory.
Artysta zaangażował się w walkę z emisją dwutlenku węgla do atmosfery, wspieranej przez organizację „Friends of the Earth”.
Mieszka z partnerką (Rachel Owen) i dwójką dzieci (Noah i Agnes) w Oksfordzie.